Գիշերը անդորր է փռել.
Անդորր է աշխարհում, սիրելիս,
Խլացած շենքերը,
Մարդիկ
ծանրաշունչ հևում են ականջիս:
Դու էլ նրանց հետ մի շնչով,
Տարածվել, լուծվել ես վայրկյանին,
Ես` այստեղ, ես` մենակ, քո տենչն է
Ու կանչը դարավոր կարոտի:
Քնիր,
Ու թող ես հավատամ,
(Գիշերին, շենքերին…)
Որ մարդիկ կարդնանան,
Կձուլվեն իմ սրտին:
1990թ.Այրվող վարագույր
Комментариев нет:
Отправить комментарий