Համամարդկային արժեքներ

Հայտնի է, որ Ջորջ Գորդոն Բայրոնը արևելյան  

մշակույթը ուսումնասիրելու նպատակով, երկու տարի ապրել է 

սբ. Ղազար կղզում: Կարդալով նրա <<Hebrew melodies>> (Հրեական 

մեղեդիներ) բանաստեղծությունների շարքը, հանդիպեցի մի 

բանաստեղծության` <<She walks in Beauty>>, որն  ինձ հիշեցնում է 

Նարեկացու տաղերը: Ահա, թե ինչպես եմ պատկերացրել դա.

She walks in beauty

1

She walks in Beauty, like the night

       Of cloudless climes and starry skies;

And all that's best of dark and bright

       Meet in her aspect and her eyes:

Thus mellowed to that tender light

       Which Heaven gaudy day denies.

2

One shade the more, one ray the less,

       Had half impaired the nameless  grace

Which waves in every raven tress,

       Or softly lights o'er her face;

Where thoughts serenely sweet express,

       How pure, how dear their dwelling-place.

3

And on that cheek, and o'er that brow,

        So soft, so calm, yet eloquent,

The smiles that win, the tints that glow,

        But tell of days in goodness spent,

A mind at peace with all below,

        A heart whose love is innocent!

Նա քայլում է վայելչագեղ

1

Նա քայլում է թիկնեթեկին

       Պարզ աստղալից գիշերվա պես,

Եվ աչքերում, ողջ կերպարում

       Հանդիպում են լույսն ու մութը.

Ծավալվում է ճառագայթը

       Հովիտներում երկնի շքեղ:

2

Մի ստվերը շատ, մի շողը քիչ.

       Որ խաղում  են սև ծամերին

Կամ մեղմորեն փայլփլում են լույսեր դեմքին,

       Մեղմացնելով գրավչությունը անանուն,

Եվ խոհերն են ջինջ ու անուշ,

       Ինչ կատարյալ, որքան թանկ է հայցքը իր:

3

Այտի վրա ու ճակատին

      Այնպես մեղմ են, այնպես խաղաղ ու պերճախոս

Ժպիտները գերեվարող ու վառերանգ,

      Եվ օրերը բարօրությանը պարգևած

Հոգին հաշտ է ու խաղաղ է բոլորի հետ,

      Ում սրտերում սերն է անմեղ:

1993թ.