Ինչ էլ լինի

Անձրևն անձև փշրվում է ջրհորդանում ու մտքերիս,

Ջրերի մեջ անտերացած մեղեդի կա կեսերգեցիկ,

Որպես մնջիկ հոգեհմա գիշերը` մարդ, նստում շնչիս

Ու հուշեր է ինձ մրմնջում մելամաղձիկ, մելամաղձիկ:

Սլացել են քամիները վրնջալով իմ քունքերին,

Ինչ են տարել, ինչ թողեցին. ափսոսանք է, ուրիշ` ոչինչ, 

Սխալների շարք էր կյանքը, ու կորուստ էր, ինչ էլ լինի,

Ինչ էլ լինի, իմն էր, սակայն ճակատագիրը սուտ ու ճիշտ:

Թեթև նայիր, իմ բարեկամ, ուրախությանն ու վշտերին,

Ինչ էլ խաղա կյանքը գլխիդ, անիմաստ է մի խենթացիր,

Միևնույն է չեն հասկանում մարդիկ իրար, ինչ էլ լինի

Նույն ձևով են դավաճանում բարեկամներն ու թշնամին:

Երբ կհոսի քունքիդ վրա վերջին կաթիլը քրտինքի,

Երբ կհատնի վերջին ուժը, կյանքին կապող թելը վերջին,

Որպես մնջիկ հոգեհմա գիշերը` խոլ նստի շնչիդ.

Մի հավատա, ինչ էլ լինի. ափսոսանք է ուրիշ` ոչինչ:
1999 թ.