Միջանցիկ հայացք

նկարը` Ցոլակ Շահինյանի
                                                      

Արեգակը մայրամուտին ավելի է գեղեցկանում,

Ավելի է գեղեցկանում լուսաստղը առավոտյան:

Փոթորիկից առաջ ծովը,

Ջրվեժելուց հետո գետը,

Լեռն ամպանիստ կնճիռներում

Ավելի են գեղեցկանում:

Ակնթարթը մինչանձրևին,

Ժայռը վերձիգ, ճաքճքելով,

Բնությունը աշնանային

Ավելի են գեղեցկանում:

Ավելի է գեղեցկանում

Մթնող օրը,                                                                                

Կորցնելով տերևները`

Ավելի է գեղեցկանում ծառը:

…Կինը

Մերկանալով ավելի է գեղեցկանում:

Կիրքը` սրտով,

Աչքն` արցունքով,

Երգը` ցավով

Ավելի են գեղեցկանում:

Հոգին մարդու` սթափվելով

Ու մատները խաչակնքող

Ավելի են գեղեցկանում:

Խոսքը ծարավ գնացողի չոր շուրթերին

Գեղեցկանում է ավելի…

…Ինչո՞ւ, ինչո՞ւ

Արեգակը մայրամուտին աչք է նայող,

Լուսաստղը առավոտյան` ճակատագիր,

Փոթորիկից առաջ ծովը` զգացմունք է անեզրագիծ,

Սիրահար է գետն ուշաթափ,

Լեռն ամպանիստ կնճիռներում`իմաստություն,

Ակնթարթը մինչանձրևին` սրտի տրոփ,

Ժայռը ճաքող` սարսափի ճիչ,

Աշնանային բնությունը` մահ գեղեցիկ:

Մթնող օրը հանգրվան է հիշողության,

Տերևաթափ ծառն ավելի է մարդանում,

Մերկանալով կորցնում է մերկությունը, կինը, կիրքը,

Նաև սիրտը…

Պարզանում է աչքն արցունքով,

Երգը ցավով խորն է իջնում,

Ամրանում են խաչակնքող մատներն հույսով,

Սթափվելով բժշկվում է չարչար հոգին,

Իսկ խոսքերը գնացողի չոր շուրթերին

Շարունակում են դեռ ապրել…

Այսուհանդերձ

Գուցե կյանքն էլ

Ավելի է գեղեցկանում:
2006 թ. Ընտրանի