Գիշերային էքսպրոմտներից

 Այս անսահման հորինվածքում

Ինքներս ենք մեզ հորինում

Ու խաբկանքի ճիրաններում

Ճշմարտություն ենք որոնում:

Որոնում ենք ինչ, որ չկա,

Ինչ հորինել մենք չենք կարող.

Ու զարմանում են մեզ վրա

Մեր իսկ աչքերը կասկածող:

Եվ ինքնակա այս ընթացքը,

Եվ նրանում ողջը, ինչ կա

Զուրկիմաստ են ի սկզբանե.

Մենք ենք իմաստ տալիս նրանց:

Ինչ, որ քաոս է մեզ թվում.

Հակառակն  է անսահմանում,

Ու եղածը լոկ կապկելով

Դեպի անհայտն ենք ընթանում:

Ողջ ընթացքում, ամեն վայրկյան

Ճշգրտում ենք ինքներս մեզ

Եվ մեր տեղը այս աշխարում,

Բայց  ոչ մեկը այն չի գտնում:

Երբ հասուն են մեր մտքերը,

Ու փորձում ենք հասկանալ մեզ.

Պարզվում է, որ շարունակ

Մեր հոգիներն ենք տրորել:

Միշտ գնում ենք նույն ուղղությամբ,

Բայց  մեր աչքերը չեն տեսնում.

 Ժամանակն ու  ճանապարհը

Մեզ նույն տեղն է անվերջ բերում:

Եվ ապրելով մեր ընթացքը,

Զգացմունքները մեր պեղելով,

Դուրս ենք գալիս բեմահարթակ

Ուր մեր մահն էլ ենք հորինել…

Այս անսահման հորինվածքում

Ինքներս ենք մեզ հորինում:

121212